అదంతే... నాన్నా....!!

ఆయన ఎక్కడున్నాడు

ఎప్పుడో పోయాడుగా

నాకైతే నమ్మబుద్ధే కాదు

నమ్మనంటే నమ్మనని

ఉన్నావని వాదిస్తాను

కాసిన్ని విచిత్ర నవ్వుల్ని

మరికొన్ని చిత్రమైన మాటల్ని

ఇంకొన్ని జాలి చూపుల్ని

నా ముందు విసిరేస్తుంటారు

పిచ్చిది కాబోలు అనుకుంటూ...

ఇంట్లో అడుగుపెట్టింది మొదలు

నాన్నా... నాన్నా.. అంటూ

నీ ముందు ప్రత్యక్షమై

వసపిట్టలా వాగి వాగి

ఆనక ఆకలి గుర్తొచ్చి

అమ్మ దగ్గరికి పరిగెడితే...

ఏంటో దీని పిచ్చిగానీ

తనలో తాను గొణుక్కుంటూ

కంటినిండా నీటితో..... అమ్మ

ఇంట్లో ఉన్నన్నాళ్లూ

నీ చుట్టూ తిరుగుతూ

అల్లర్లు, అలకలు, ఫిర్యాదులు, కబుర్లు

ఒకటేమిటి..

ఇద్దరం మాటాడేసుకుంటుంటే

కుళ్లు సంగతి పక్కనబెట్టి

అందరూ హాశ్చర్యంతో

నోర్లు వెళ్లబెడుతుంటే

ఎంతగా నవ్వుకుంటామో

కదా నాన్నా...!

లేని నిన్ను తల్చుకుంటూ

ఉన్న ఫొటోను నిమురుతూ

నాలో నేను మాట్లాడుతుంటే

జనానికి హాశ్చర్యమూ

అమ్మకి కంటినిండా నీరూ...

ఏం చేయను..

నువ్ లేవంటారు

కాదు...

మాతోనే ఉన్నావంటాను

ఎవ్వరూ ఒప్పుకోరు

నేను అస్సలే ఒప్పుకోను...

అదంతే... నాన్నా....!!

ఇన్నాళ్లూ నీ చేతుల్లో నేను...

ఇప్పుడు నా గుండెల్లో నీవు...

అదంతే... నాన్నా....!!